Λιγο απο παραμυθι........

Καποιες νυχτες,κοιταζω τον ουρανο,τα αστερια και τα αεροπλανα που ταξιδευουν.
Κλεινω τα ματια και ειμαι κι εγω μαζι τους.
Φανταζομαι  ολα τα μερη που μπορουνε να με πανε.
  Θα πει.τωρα καποιος,δεν προσγειωνεσαι και στο εδαφος.

ΓΙΑΤΙ?
Δε χρειαζεται να εχουμε λιγο παραμυθι στη ζωη μας?

Πρεπει να ζουμε καθε μερα στη πεζη πραγματικοτητα?
Δε χρειαζομαστε μικρα διαλειματα απο αυτη?

Δε μπορουμε να ενσωματωσουμε λιγο παραμυθι μεσα σε αυτη......
και καπου καπου να γινομαστε λιγο πριγκιπησες?

Μηπως και μεσα στα παραμυθια δεν υπαρχει η πραγματικοητα?
Δεν εχουν πονο,πεινα,φτωχια,τυραννια?
απλα ειμαι πασπαλισμενα με λιγη χρυσοσκονη για να ειναι πιο υποφερτα για πρωταγωνιστη και αναγνωστη.Η` τα ονειρα που κανουμε δεν εχουν και αυτα λιγο απο παραμυθι?


Λιγο απο παραμυθι....ετσι για να αντεξουμε.......